Het boek dat ik gelezen heb gaat over Samuel, hij heeft autisme. Op een dag komt er een nieuw meisje voor hem wonen, Rani. Zij moet eerst niks van hem hebben, maar Samuel ook niet van haar. Maar eens ze begint te zingen zet Samuel zijn deur open voor haar. Hij leeft namelijk in zijn eigen wereld met zijn eigen muren en deur. Daar laat hij alleen mensen binnen die het goed met hem menen, die zacht kloppen. Door het boek heen zie je hoe de band tussen Rani en Samuel verstrekt. Ook al zegt hij nooit iets. Hun vaste rituelen vind Samuel zalig; eendjes voederen, een brood kopen en naar de pianoles gaan. Tot hij uiteindelijk in een bomvolle zaal zit en alle ogen op Samuel gericht zijn die voor een piano zit. Zijn vader vond hem altijd een nietsnut, maar als hij hoort wat hij kan op de piano klopt hij eens zacht, Samuel zet zijn deur op een kier...
Ik vind het een mooi boek. Ten eerste beschrijft het hoe iemand met autisme nadenkt en handelt. Daarnaast staan geen illustraties in maar dat hoeft ook niet want de schrijver beschrijft perfect hoe iets is. Ook wil ik zeggen dat de cover niet zo goed bij het boek past want het hoofdpersonage is een jongen. Vervolgens houdt het verhaal niet zo heel veel in maar het toont wel hoe een onbekende in Samuel 's wereld binnengeraakt door middel van haar zangtalent. Ten laatste wil ik nog zeggen dat je geen spectaculair einde moet verwachten. Hij zet gewoon zijn deur op een kier voor zijn vader. Maar dat is dan ook al een hele stap vooruit voor hem.
Margot Vanthorre
2MWf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten