Omdat ik niet wou kussen

(Guy Didelez)

Alles begon op 14 februari 2010. Hatice Ava, een Turks meisje dat op het Kiel in Antwerpen woont, ging naar de bakker. Onderweg sprak een jongen haar aan. Hij probeerde haar te kussen maar ze weigerde. Hij stak haar met een mes. Hatice wist niet wat ze moest doen maar uiteindelijk lukte het haar om het huis van haar beste vriendin te bereiken. Ze werd zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gebracht. Men begon onmiddellijk met haar te opereren. Ze overleefde de steekpartij, maar de wonden waren nog niet geheeld. Ze hield niet alleen aan haar buitenkant een litteken over, ook vanbinnen brak iets in haar. Ze had nog een lange weg te gaan om opnieuw de oude Hatice te worden.

Ik heb dit boek heel graag gelezen. Je leert de verschillende karakters van Hatice kennen waardoor je meeleeft met haar. Het ene moment is ze de harde Hatice die haar zussen plaagt. Daarna is ze de koppige Hatice die geen hulp wil. En tot slot is ze soms de emotionele Hatice die haar tranen niet meer kan bedwingen. Het spannendste deel van het boek is natuurlijk de steekpartij. Maar ook de line-ups waar Hatice naartoe moet zijn boeiend. Ik vond dit boek zo mooi omdat Hatice ondanks de nachtmerries en haar angsten toch sterk probeerde te blijven en uiteindelijk trachtte om hulp te aanvaarden, wat heel moeilijk is voor haar. Ze leert ons dat hulp aanvaarden niet altijd even makkelijk is, maar wel nodig.

-Verhack Diethe, 2LAb